Afgelopen dinsdag was er een artikel in het nieuws wat mijn aandacht trok. Een 94-jarige man ging met pensioen en overleed twee maanden later.
Dat was voor mij een: WOW, 94 jaar en dan pas met pensioen? Maar ook: Ach gossie, twee maanden maar. Er stond niet bij waarom hij zo lang heeft doorgewerkt. Ik kan wel gaan gokken, maar het is in Engeland gebeurd en daar zijn de regelingen niet zoals als hier. Ik zal hier dus maar geen conclusies uit trekken.
Ik weet eigenlijk niet of ik zo lang door zou willen werken. Toen ik nog in de zorg werkte zag ik het al helemaal voor me, hoe ik bibberig achter een rollatortje bij een client zou komen en met krassende stem zou roepen dat ik die persoon kwam wassen. Mijn fantasie gaat dan ook gelijk op de loop en ziet dan voor zich hoe die persoon me niet goed kan horen en roept: WAT?????, wat ik dan niet goed kan horen, want ook lichtelijk doof, waardoor we een half uur aan het watten zijn. Niet zo productief dus.
Het werk wat ik nu doe is in elk geval fysiek een stuk minder zwaar en mentaal ook best te doen, dus zou dit wel langer kunnen volhouden. Maar werken tot 94-jarige leeftijd (als me dat al gegeven is) vind ik voor mezelf ietwat over de top. Heel knap van die man dat hij het wel kon.
Dat doet me wel denken aan de discussie die hier alweer enkele jaren woedt over pensioen. Vanaf 2022 is deze gekoppeld aan de levensverwachting. De pensioenleeftijd is vanaf dan vastgesteld op 67,3 maanden. Hier bij Flex pons hebben we veel te maken met medewerkers in de bouw of andere zware beroepen. Hoewel ze wel de pensioenleeftijd omhoog hebben gedaan, is dat probleem nog niet opgelost. Ik zie eerlijk gezegd niet gebeuren dat ik straks een 94 jaar oude stratenmaker tegen het lijf ga lopen.
De enige oplossing zou dan omscholen zijn. Ook hier zit ik dan over na te denken. Want je hebt ook mensen die moeilijker leren. Hoe ouder je wordt hoe langzamer dat leren gaat. (Trust me… been there…done that) Moet je dan een rasechte bouwvakker dwingen iets te doen wat een hoop frustratie opbrengt na een leven lang hard werken? Meestal beginnen deze mannen en vrouwen erg jong aan hun werkzame leven.
Met andere woorden. Ik denk dat de overheid hier nog eens goed naar moet kijken. Er moeten hier toch mogelijkheden in zijn? Begeleidt iemand met een zwaar beroep op tijd naar een lichter beroep. Met raakvlakken naar hun oude beroep. Wellicht kan er iets van deze materie opgenomen worden in de opleidingen zelf. Zodat het niet direct als een verrassing komt als ze iets anders moeten gaan doen. Ik weet het ook niet wat zal werken, maar doorwerken in de zware beroepen tot 67 jaar en 3 maanden in elk geval niet.
Als afsluiting van mijn relaas heb ik nog een laatste verzoek: mocht er op een gegeven moment toch een oud-collega van mij met een rollatortje een client gaan helpen, mag ik dan alsjeblieft komen kijken? Ik “wat” dan met plezier mee.
